Zamansız

Bu şiir sanadır İstanbul kadar güzel sevdiğim
Düngece sen uyurken hasretine açtım kapıları
Önce saçların girdi içeri
Her teli yüreğimde yaralar açan saçların
Sonra yıldızların eşlik ettiği gözlerin
Ve sen
Bütün kimyamı altüst eden sen geldin
Yasak bir çerçeve idi hayalimdeki günah resimler
Kalbimle mücadeleyi aklım çoktan bırakmıştı
Ne yapacam bilemedim sarılsam mı
Yada gözlerinde kaybolsam
Ben Eylül'ü bekliyordum dalından vazgeçmiş bir yaprak gibi
Sen ansızın üzerime yağdın
Bir yaz yağmuru gibi
Şimdi söyle güzel gözlüm
Ben hangi mevsimdeyim neredeyim kimim neyim
Adındaki üç harf yüreğimdeki duyguya eş deyer
Bu seferde aşk beni ters köşeye yatırırsa eyer
Attığı gole ofsayt deyip
Kendime kırmızı kartı gösterip
Gözlerindeki uçurumdan atacağım kendimi
Çünki seviyorum seni.....