Biliyorsun
Ne gri binalar biliyorum
Peşi sıra dizilmiş
Şehir şehir
İçinde betonarme aşklar bulunduran
Ama olmuyor biliyorsun
Sensiz durgundur bu kent
Tek dal kıpırdamaz senden izinsiz
Yeni yetme sokaklar, caddelere bağlanmaz
Kördüğüm olmaz İstiklal
İnsan insan,
Bir senin yüzündür
İtiş kakış kuyruklara girdiğim
Hiçbir yerde
Şubesi olmayan
Ben ne yalnızlıklar gördüm
Gün yüzüne çıkmayan
Bir aşkın acısını çıkartıp atmaya çalışan
Yalan...
Ama yinede bir bahar takılmış içimdeki yelkene
Çığlık çığlığa vuruyor senin çöllerine
21.22.11.2005