Sadece el sallayabildim…
Beni terkeden ve
-bir demet papatya armağan eden
Uçağının ardından,
Beyaz çelik kanatlı kuş, gitti
Senle giden cocukluğumu
- avuçlarıma bırakıverdi
Ben
-Dur! Demedim, o gitti,
Beyaz bulutların ardına
Yüreğimi ait olduğu yere bıraktı, gitti..
-Çocuk yüreğim, Hoşgeldin!
İhtiyar anılarım, yok şimdi
Bana kanat takan, sonsuz bir boşlukta kilitliyim
hani hep derdim ya
ortanında ortasındayım ama
sensizlik ben sevdi….
Tek bir şey,
Korkuyorum …….
Nasıl bir korkumu?
Delicesine gönüllü,
Ve kilometrelerce dümdüz
Yüreğime, beynime, düşüncelerime
Sonsuz bir kanat taktı seni alan uçak, gitti
Senin için verebileceklerim
Bitti……Tükendi….
Yeni doğmuş çocuk gözler bıraktı gidişin
Yüreğim -nur yüzlü bir anne şimdi-
Sensizliğin boynu bükük
O bile biliyor
Artık yokluğunun beni üzmediğini.
11 gün ara……
iyi seçmelisin dönüşünün ünlemlerini,
fiilerini,
Hala bir umut yok senden yana, gitti
Sen yürümelisin, bendeki suretini
Giden uçağın ardından,
İlk kara trenle gönderdim, gitti…
Sen yürümelisin….
