Mademki bu dünyaya geldin, o gün.Düşüp, kalktığın her gün,Göçüp gitmeden bir gün.Bak gelip geçi yor zaman.Ne saray kalır elinde, ne han, ne mekan.Her sabah,açıyorsan,gözünü,Duyuyorsan,tabiatın bitmez türküsünü.Vakti geldi terk-i diyarın.Kim bilir,kalkacak takatin kalmaz belki yarın .
Senin olanlar için şükret,olmayanlar için azim.Çok zamanın kalmadı, belki her an,belki, şu an.
Bu gün kalk da aynaya bir bak, Bu kez yanlışlarını gör yüzünde,bel ki de halin hazin.
