] ]
yokoluşumu anlatmak amaçlanmıştır,asla elveda demeyeceğim.
Ölmeden gömülenler ve öldüğü halde gömülmeyi unutulanlara adanmıştır...
dünyanın glaballeşme yada bilmemneleşmesi benim umurumda bile değil.unutuyoruz toplumlar bireylerin oluşturduğu gerçeğini;sabah servis bekleyen asgari ücret kölesi genç kız akşam ceyizini düşünüp hayal kurmaya devam ettikçe,çocuğuna oyuncak alamayan babanın yüreği terleyip soğudukça,kömürler içerisinde elleriyle yoldan topluyorsa yakacağını bir çocuk bilmemnerde,trafikten haber veriliyorsa felçli hastaya,yağmur duasına çıkıyorsa belediye başkanları bir ütopyada,çiçekler ve güzeller resimlerde sunuluyorsa topluluklara,15 günlük yaz tatilleri satın alınıyorsa 350 gün haksızlığında susmak lazım derdim aylarca.
ÖLMEDEN GÖMÜLEN bebekliğinde gözleri parlayan annelerinin yüreklerinin pır pır çarptığı o yaratıcının mucizeleri değilmisiniz sizler,bizler...
insan büyüdükçe hayalleride küçülüyormuş meğerse.
yukarıdan mı bakıyorsunuz yoksa dünyaya,bilmiyorum görebiliyormusunuz bu duman içindeki şehirleri,bilmemne sahipleri iki gün geçmiş kira borcunu ödemeyen kiracınızın gırtlağına basanlardan mısınız.güzel mi hayatınız,sabah 7 de neler olduğunu bilmeyenlerdensiniz değil mi.Allah daha fazla versin siz ÖLMÜŞ AMA GÖMÜLMEYİ UNUTULANSINIZ.
özgürlük ve eşitlikten bahsetmeliydim! bahsedemezdim, ismimi özgür koydukları anda benim özgürlüğüm ''YALNIZ''ca mezarda...
