Bu duvarlar bilir yalnızlığımı
Gülerken ,koşarken ,ağlarken ,seni severken
Ne yana baksam yalnızlığım kokar
Bu köhne odamın duvarlarında
Sabahlara kadar çay ve siğara dumanı tüter
Ve sen sevdiğim mışıl mışıl uykundayken
Koşa koşa sana gelirim ciğarımın dumanıyla
Ve bir haykırış koparırım
Islak nefesim nefesine değer
Başlarız ilk günkü gibi bakışmaya
Sen inceden beni süzersin
Ben hiç görmemiş gibi seni
Ve ben o gün seni yeniden severim...
