Elimdeydi gül
ve dokunuyordu yalnızlık...
aşk çiçekleri açarken
batıyordu gül dikeni,
yüreğim çıldırasıya haykırırken
inanmıyordun sen.
yinede elimdeydi gül
ve dokunuyordu yalnızlık...
her aşk şiiri
ve averalikle geçen yıllar
sonuncusunu anımsamadığım
bir hayat vurgunu.
elimdeydi gül
ve dokunuyordu yalnızlık...
ne yana baksam,
mahsun bi aşk şairi
ve vurguna dönmüş bir yürek;
benimkisi çoktan köz olmuş
elimdeydi gül
ve dokunuyordu yalnızlık...
Elimdeydi gül
elimdeydi gül ama yalnızlıgın sogugu vurdu onu ve açmamacasına DÜŞTÜ TOPRAGA..