"Yazmak, aslında, 'Ben burada değilim' demenin en havalı yoludur." - Terry Pratchett (kurgusal alıntı)"

Bu Yangını Kim Unuttu İçimizde, Biri Şarkı Söylesin Çabuk!

Bu yangına kim attıysa beni, üflesin çabuk!

yazı resim

Öldürsene çocuk bizi, şimdi şu an
Terliyoruz ve alkollüyüz suçlu hissediyoruz her nedense
Hem bize göre değil bu saçma oyun
Biri ışıkları söndürebilir mi? Çok kalabalık olursa
Arkada sürekli aynı şarkı ortası delik, saçı uzun
Onları dağılmaktan kurtaramayız biz güçsüzüz, şimdilik…

Bu yangını kim unuttu içimizde, biri şarkı söylesin çabuk!

Kendini önemli sayanlarda oldu, gördük biz hepsini
Hep göstermelik kalın bir yalandı erkeklik
Ama pek ciddiye almadık, şimdilik…
Kör olsa da gece sağır değildi!
Dinlemiyor, duyuyorduk odaların alçak sesli sevişmelerini
Çıkıp gidebilir miyiz kendimiz olmak için, çok eski birkaç dostu öldürmeye

Terliyiz ve alkollüyüz aynı zamanda yakışıklı hissediyoruz kendimizi,
Dizlerimizin arasına kusuyor olmamız neyi değiştirebilir!
Üzgün sayılmayız ama oldukça duygusalız,
Birazdan açılacağız limandan, yalandan…
Bırakıyorum dağınık dursun her şey bu gecelik
Şimdilik bir köşeye yaslansam yeter,
Birazdan çıkıp kaybolmaya hazırım nasıl olsa…

Bu yangına kim attıysa beni, üflesin çabuk!

Alican Doğar

KİTAP İZLERİ

Kayıp Tanrılar Ülkesi

Ahmet Ümit

Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön