Geceler uzundur korkularsa içinde sahipsiz
koridorlarda çıplak ayak sesleri biriktirmekten yorgundur yalnızlığın
pencerenin tüllerini okşar rüzgar, onu düşünürsün
bulutlar ülkesinde kayıp adındır canlandırdığı düşlerin
oturur yazarsın vücudundaki yaralı bölgeleri
duvarlara bakıp çarparsın kendine
masalsı acılarınla tanışır göz yaşların
intiharlarında dinlediğin şarkılara tutunur inadına yaşarsın
ama uzundur geceler susuşların hep yetersiz
YZ
