Çıkmaz sokaklarda anlamımı kaybettim, sondan başa kovuldum. Bakışlarımı yollarına zincirlemeyi denedim. Geceye en savunmasız sözleri astım. Kaçmak geri dönüşlere adım atmaktı. Adına 29 harfi sığdıramadım. Yeni lisan buldum gözlerine. Kimse bilmeyecek sana bakışlarımı. Çünkü ben sana kimsenin bilmediği bir lisan ile bakacağım.
Kendimi kaybettiğim sokaklarda.
Hep en son sayfada unutuldum. Hayat çizgisinde çelimsiz ifadelerimle seni ararken bir dilek tutup gönderdim gökyüzüne.
Hiç bilmediğin sözleri tut. Ben payıma düşeni alacağım. Bütün sevdiğin kadınların arasında bir damla gibi unutulup gideceğim. Biliyorum/bilmek rüyadan gerçeğe ani uyanış.
Umut dağıt!
En azını bana ver. Ben içimde sen ile çoğaltırım.
Bir ney sesinde unutulmuş unutuluştu aşkın. Hatırlamak için yola düştüm. Heybemde sana dair balonları saklarken.
Ürkek gülüşün yeni fırından çıkmış ekmek kokusu. Bilirsin sokak da en çok taze ekmek kokusunu severim. Kimsesiz bakışların dut gölgesi,
Ben seni sevmeye en son sayfadan başlıyorum. Arama başını lisanımı çözemezsin.
Mayıs 2008
Hüzünler eflatun kokar, eflatun aşkı nakşedilmiş rengidir. Yani senin rengin.
