Çizgiler Boyu Bugünler

Bugünler dediğim bile dünde kaldı...

yazı resim

Bugünlerde bir çizgi bağlanıyor kollarıma
Zamanı siliyorum , yüzyıllarca
( Bir çarşaf kadar sarsıcı sıcaklık )
Adının harflerini ,
Kelimelere boğuyorum bugünlerde ...
Sonrasını düşünmedim
Ama şimdi kapı kolları takılıyor aklıma
Bir hayatı kapayan
Yada onlara açan
O uçurumun kenarındaki ağaç misali
Çiğ yağıyor , taşları yarıyor ,
Kırıyor kıramadıklarımı
Kırıyor bir yaşamın ilk dokusunu:
Bugünlerde çok şeyler yaşanıyor ,
Sanki önceleri hiç yaşanmamışçasına...
Ürkek , üzücü , ümit dolu bir varoluş
Kalbim ...
İçi boş bir saat kadar tik-tak sesleri odam
Yatağım , yastığım , toprağım
Göller boyu yosun tutan
Son ismi taşıyor yüreğim
Soluk , soluk tarihi yaşıyor gözlerim
Bugünlerde...

Bugün , bugünlerde neler oldu anlatıyorum
Kapayamadığım gözlerim ,
Her anı sayıyor geriye
Ben bugünlerde seni anıyorum
Mezar taşları
Başı başka bir derya , her dönüşümde
Sıcak yerler , kapalı denizlerine...
Minik hazineler büyüyor ,
Denizlere gömülü , yer - yüzü - gök
Yeni bir üsluba düşmüş ,
Mum ışıkları , mavi ay ve onun perisi
Bugünlerde aşk yüzü “44” haneli
Adı değişmiş , kırılmış direkleri
Hala eski bir kaptanı derya
Bugünlerde zaman yarını çalıyor...
Ateşler yanıyor insanların üstünde
Bugünlerde ben sana muhtaç ,
Sen sayfalara tapınak
Mabedim , dünyanın kuzey yanıyım...

Bugünlerde dumanı tüten
yepyeni bir yanardağ gibi...

Başa Dön