yaşamdı
bir kac kişi kendini aradı
sonu belli bir romandı geri kalanı
bilinmemiş bir öpüştük
kekremsi taddık dilimizde
söylenmemiş sözdük
kaldık kendi içimizde
ne çok dolaştık
nasıl taşıdık bunca düşkırıklığını yanımızda?
kimbilir kaç ölüm gelip geçti yaşamamızdan ?
-her şey olması gerektiği gibi-
ah! kaç ömür ki bu iç çekişle eskidi
kendimizi eleyip kendimizden
yaşami öğüttük durmadan
çoğalmak mümkün mü
ufala(n) madan?