/ ne tuhaf yaşanan önemsenen onca ‘an’ın geçip gidip ‘anı’ olması /
kendimi kendime böldüm
kendimle birleştirdim kendimi
içimde çılgın bir kuş
kendini vurup durur kafese
nereye varsam ait değilim oraya
dışa vurmuş bir yarayım zamana!
/ bütün fiilleri bütün zamanlarda çekmenin yorgunluğudur bu /
bütün sözcüklerini okudum kitapların
zamanın boynuna sözcükler dizdim
harfler giydirdim içimdeki çığlığa
sustukça anlayandım konuştukça yitiren
sesim yetmedi sözü altın yapmaya
ağrıyan bir dişim hayata!