"Bu saatte uyanık olmak, henüz yazılmamış bir romanın ilk cümlesini kaçırmakla eşdeğerdir." - Dorothy Parker (Kurgusal)"

yazı resim

.

Dokuz çalı dibi tünedim durdum,
Bozuldu bağlarım yıkıldı yurdum,
Seksen yıldır kendim onlara yordum,
Sığınmadım istesem de ölemem.

Bir ana bakarmış doksan yavruya,
Yavru almaz olmuş onu avluya,
İnsanoğlu çiğ sut emermiş güya,
Sığınmadım ağlıyorum gülemem.

Dedim nenem anlat bana derdini,
Ben yapmıştım yıktılar tüm bendimi,
Dedi oğul yerim kendi kendimi,
Sığınmadım gel desende gelemem.

Derdin sordum güllü ile döneye,
Dedi yavrularım saptı eneye,
Bu sene bakamam gelsen seneye,
Sığınmadım sonum nasıl bilemem.

Kızımın yanında kel oldu başım,
Oğlumun yanında zehirdi aşım,
Kapısına bile koymaz gardaşım,
Sığınmadım kuzum diye melemem.

Dedim yavrum gelirsiniz yaşıma,
Ölünce gelmeyin mezar taşıma,
Sığmadım bir yere toprak başıma,
İsterim isterim, ancak ölemem.

Halife oğlum yaz dedi derdim,
Yaylalar yaylardım koyun güderdim,
Hasanım, Ahmedim bakarlar derdim,
Darul acize den öte gelemem.
Halife BOZBAYIR

KİTAP İZLERİ

Sırça Köşk

Sabahattin Ali

Sırça Köşk: Yıkılmaya Mahkûm Bir Düzenin Alegorisi Sabahattin Ali, son eseriyle sadece bir öykü kitabı değil, aynı zamanda cesur bir veda ve sarsılmaz bir ithamname
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön