"Yine mi yılbaşı? Dünya dönebiliyorsa, biz de döneriz elbet. Ama lütfen, bu sefer kar küresi almayın." – Dorothy Parker"

yazı resim

-denizkızı adayına-

Nice zamandır bu kumsallardayım
Akşamlar çabuk çöker buralarda
Geceler karanlık ve uzaktır
Kulağımda hep aynı müzik
Bardağımda deniz suyuyla yıkanmış şarap
Şişem henüz yarı değil...

Dalgalar vuruyor bazen bedenime
Ay gözlerini dikmiş beni gözlüyor
Bazen kendimde değilim, kayboluyorum.
Böyle uzaklara dalıp gidişim neden?
Kaptırıp kendimi yokluğa bitişim neden?
Kendimi ağır seyreden gemilerde buluşum neden?
Belli ki denizkızını bekliyorum
Ummadığım yerden çıkıp gelecekmiş gibi,
Ummadığım kadar beni sevecekmiş gibi
Atıp kendimi boşluğa yitişim neden?

Kimler uğradı buralara, kimler geçti
Her biri bir adım attı zamana
Ama ileri gidemediler.
Kimi tatlı bir söz bıraktı, kimi tebessümler
Hepsinin saçları güzeldi, bir tel bıraktılar
Hayallerimi dolduramadı ama hiçbirileri.
Sen ki; denizkızı olma şansına sahipsin
Şu an neler hissettiğimi,
Neler istediğimi biliyorsan
Ve bana cevap verebiliyorsan...

Hüzünbaz

KİTAP İZLERİ

Ayaşlı ile Kiracıları

Memduh Şevket Esendal

Ankara'da Bir Apartman Dairesi: Cumhuriyet'in Mikrokozmosu Memduh Şevket Esendal'ın ilk olarak 1934'te yayımlanan ve adeta bir edebi zaman kapsülü niteliği taşıyan romanı Ayaşlı ile Kiracıları,
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön