"Yazarlar, ölümsüzlük arayan sineklerdir; editörler ise sineklik." - Dorothy Parker"

Diyorum ki

Diyorum ki... hiç üzmeseydim seni, yaşadıgım EN GÜZELLERDEN mahrum kalmak ugruna bile göze almalıydım senin sevgisizligini...

yazı resim

Diyorum ki... sen yürürken şose yolunda salına-salına
Bense bir söğüt ağacı salkım saçak, otel odalarında
ve yorgundum ve üzgündüm ve mutsuzdum
Taç yapamadığım için hani buğday başaklarını,
Sırmalı saçlarına

Sonra nedendir bilmem, mutlu olurdum
Güneş ısıtırdı çıkmaz sokaklarına kadar tüm şehri
ve bir gemi olurdum ben,
Martılarda alırdı fotoğraftaki yerini

Sense mavi bir denizdin
Durgundun, derindin.
Küçük bir çocuğun eliyle işaret ettiği,
Kiminin ekmek derdi,
Kiminin küfrettiği,
Kiminin ise hayal ettiğiydin.

Şimdi diyorum ki...
Yıllardır süren bu yolculukta
Üzerinden de gemiler geçiyorken
Şöyle bir bak hayata,
Kim bilir ne kadar mutlusun
ve ne kadar muzdarip
...gemilerden yana

KİTAP İZLERİ

Var mısın? Güçlü Bir Yaşam İçin Öneriler

Doğan Cüceloğlu

Doğan Cüceloğlu’nun Veda Sohbeti: "Var mısın?" Üzerine Bir Değerlendirme Her yazarın bir veda eseri vardır; bazen bilinçli bir son nokta, bazen ise kaderin beklenmedik bir
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön