Seninle aynı şehirde bile olamamamın o içten acısı.
Sana bu denli eksik kalmanın, tesadüfe kader demeni yanılgısı.
Öyle beter, öyle kötü ki.
Kuyudan daha karanlık içim.
Bataklıktan daha çekici bu yalnızlık.
Boğazımda düğüm gibi bir şey.
Yutkunamıyorum.
Hayat kötü.
Ne kadar uzağına gidersem gideyim senden yakın her yer.
Her şarkının içinde sen, ayırt etmeden hiçbirini.
Sürgün demeden, gurbet demeden hasret demeden..
Çünkü memleketimin esintisi nefesin.
Toprağımın kokusu.
Soğuk musun hala?
Öyle korkunç, öyle hakikatli ve öyle şefkatli.
Hayat kötü.
Kendimden başlayarak tüm dünyayı suçladım.
Seni suçladım.
Anneni suçladım.
Dibe vurdum ve sorguladım.
En doğal hakkımdı.
Yaptım, düşman oldum.
Dost sattım.
Sabahım gece oldu, gecem karanlığın daha koyusu.
Her uykunun sonu tokat gibi bir rüyaydı.
Korktum yalan değil.
Özledim özgürlüğümü.
Sana olan zincirsizliğimi, sana olan umursamazlığımı.
Sesi hırs, yüzü kindarım.
Özledim yalan değil.
Yarım kalmışlığım benim.
Canım, canımın içi.
Hayat kötü ve senin göremediklerinden ibaret.
Oysa sen Okyanus kıyısındaki esinti kadar rahat, rahat ve keskinsin.
Boğazımda ki düğüm, sana düğün olmasın.
olmasın sensizlik ve olmasın ben benden başkası..
Belina ÖZBEK
