"Yazdıklarımın okunması için, önce okunması gerekenlerin yazılması gerekir. Ne ironi!" - Umberto Eco"

yazı resim

Ben bir dünya biliyorum,
Herkesin bildiği,farketmediği...
Vizesiz...pasaportsuz bir dünya,
Herkezin sevinç şarkıları söylediği..
Ve gözlerin aglamak nedir bilmedigi..
Savaş kelimesinin icad olmadıgı...
Nefretlerin öldüğü bir dünya...
Kimsenin kavgaya tenazül etmediği.
Ve herkesin özgür oldugu,
Kimsenin özgürlüğünü kısıtlamadı..
Dostça, sıcak gülümselerin olduğu.
Petrol,dogalgaz, kavgası yok...
İnsanlar huzurlu...
Gurbet kaygısı yok.
Sokaklarda sokak cocuğu aglamıyor..
Caddeler hırsızlar kapkaç yapmıyor.
Ve sapıklar genç kıza laf atmıyor..
Biliyorum var böyle dünya..
Çok uzakta değil...
Hayalde değil,
Biliyorum var böyle dünya...
Herkez kardeş bu dünyada
Ben kaygısı yok,biz duygusu var..
Düşen yok.. Aglayan yok ..
Ve her tarafta güzel kokular..
Güzel çiçekler..
Herkezde güzel evler...
Ve hiç kırılmamış kalpler...
İste böyle bir dünya..
Kötülük bu dünyada çok uzakta..
Bir dünya işte
Bu dünya içimizde..

KİTAP İZLERİ

Cumhuriyet'in İlk Sabahı

Şermin Yaşar

Cumhuriyet'in Şafağında Bir Çocuğun Adımları Tarihin büyük anlatılarını, savaşların ve kuruluşların destansı öykülerini kişisel ve dokunaklı kılmak edebiyatın en zorlu görevlerinden biridir. Şermin Yaşar, "Cumhuriyet'in
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön