suskun salkımlar sallanıyor
camdan şehirler üstüne
hain ıslak düşer tenlerine sabahın
bana güneş açsın toprağından
dağıtılsın uykuları küllerin
serilsin yanık benizli gebe güne
yağmur
özlemişim namahrem yağmalarını
kanatları ıslanıyor kirpiklerinde
arşınlanmış karlı saçları dağların
derin uykulardan uyanır ülkeler
nefeslik bir yudum gagasında kumruların
özlemek en nefsinden
düşünmek seni ırak zamanlarda
nerede arşa açılan ellerim
şimdi duası düşer avuçlarıma
dudakları titrek üşümüş yoncaların
Fatih Karataş
