Sular akar çağıl çağıl çağıl.
Yolda durma sakın savul.
Aslında bu masal değil.
Neden mi böyle diyorum,
Mışlı değil,
Mişli değil.
Ağaya paşaya eğil.
Vicdanlar kör kalpler sağır.
Bu yer öyle bir garip yer.
Tok açın her hakkını yer.
Atlar öter,
Kuşlar kişner.
Eşeklerse semirirler.
Fare demiri kemirir,
Arada itler anırır.
Kervanlar hep yolda kalır.
Devletin malı denizdir.
Ve afiyetle yenilir.
İşin ilginç yanı ise,
Yiyen yemeyene talkın verir.
Oysa,
Devlet malı deniz değildir.
Yiyense domuz oğlu domuzdur.
Bu el öyle bir hâldedir.
Moklu çamurluya güler.
Hoyratlıktan solar güller.
Beydir neden bu yerlerde,
Miri malıyla semirenler.
Tıksırıncaya yiyenler.
Ankara,24.01.2009 İ.K
