ben dost aradım
köşe bucak
aş aradım dumanı tüten, sıcak
anadan geçtim
yar bilemedim
dağlara vurdum kendimi
gezenler hep çakalmış bu garip ne bilirdiki
sürü gördüm sığınmaya
karasın dediler koydular dışarıya
eşkiya oldum sonunda bu dağlara
dosta hasret
anaya mahçup
elimde çakaralmaz
aklımdan sevdalarım çıkmaz
ben derimki biçare
kim koyacak bu kahpe dünyayı hale
eşkıya olmak zor
bu dağlarda
nerde anam
nerde yoldaşım
çakallarmı masum
yoksa benmi yanlışım.
Eşkiya
Eşkiya