Garlar. Yazar Oğuz Gölçik...

aslında yazdıklarımız bizim genel yaşam biçimindeki ruh halimizi yansıtır.yanlızca rolleri farklı kişiliklere yükleriz...

yazı resimYZ

Bakalım neler göreceksiniz bu yazı dizisin-
de. Sevdalar, hasretler, umutlar, mutluluklar.
Hepsi bir arada yaşanmayacak tabii ki. Bö-
lüm bölüm izleyeceksiniz. Ruhundaki fırtınala-
rın nasıl estiğini, bu adamın yüreğinden...

* * *

Kadın mutluluktan uçuyordu. O gün evlenme
teklifi almış, ama cevaplamamıştı.
Atlas yorganın üzerine, yüzü koyun yatmış.
Ellerini güzel başını desteklercesine, çenesinin
altına yerleştirmişti.
Sevgililer gününde, yani bu gün, aldığı teklifi düşünüyordu. Lakin, henüz partnerini tanıdığı
pek söylenemezdi. Bir tren istasyonunda tanış-
mışlardı. Adam, yirmi beş - otuz yaşlarında,bir
şirkette muhasebe işlerinde çalışıyor, vasatın
biraz üzerinde çehre sahipti. Bir yetmiş beş ci-
varında boyu ile, koyu kahverengi gözleri, a-
çık alnı, onun düşüncelerini pek açıklamayan
biri olduğu izlenimini veriyordu, karşı tarafa.
Kısaca kız , bir altmış beş boylarında, kahve-

rengi gözlü, kısa siyah saçlı, şakakları belirgin
olmakla birlikte; ince dudaklı, insana eh işte de-dirtebilecek biri idi.
Kız çiçekçi dükkanında tezgahtarlık yapı-
yor, hayallerini her genç kız gibi, prensesleri bi-
le kıskandıracak bir erkek süslüyordu.

* * *

Tren tam gara yaklaşmak üzere iken, yün pal-
tolu genç bir adam, yanındaki kızla tartışıyor;
fakat etrafındaki insanların, kendisini duyma-
masını sağlamaya çalışıyordu.
Tam bunlar olurken, genç kız adama ani bir
tokat attı. Adam kızı bileklerinden tutup, sars-
maya başladı ve genç kız adamın elinden kur-
tulup, perona girmekte olan trenin önüne
kendini bıraktı.
Bir anda, peronda birkaç tiz çığlık duyuldu.
İnsanlar panik içerisinde ne yapacağını bilmez
bir halde, kimi donup kalmış, kimileri ağlamak-
lı, sağa sola koşuşturuyorlardı.

Genç adam, hiçbir şey olmamış gibi, tokat ye-
diği yanağını ovuşturuyordu.
..................................................

Sen varken aklımda hiçbir şey yazamıyorum.
Yazı yazdığım sayfanın üzerine geçip otur-
dun ve bana gülümsüyorsun.
Öyle tatlısın ki!
Bak şimdi de, o pespembe dilini, dişlerinin
arasına sıkıştırıp, öylesine bana bakıyorsun.
Ne mümkün başka bir şey düşünmek!
Canım benim, seni öyle özledim ki, inan da-
yanacak gücüm kalmadı. Şimdi yanımda olsan,
sana şöyle bir sımsıkı sarılsam, seni seviyorum bebeğim, sensiz olmuyor, bunu bir kez daha
anladım.
Artık sensizliği yazmak istemiyorum.
Seni özlemek istemiyorum...
Hep yanımda ol! Benim masum ve güzel ka-
dınım.
Bahar gözlüm, seni seviyorum.

Başa Dön