"Bir yazarın yazmadığı tek şey, kendi cenaze ilanıdır. Onu da başkaları halleder, merak etmeyin." – Mark Twain"

yazı resim

] ]

Alını morunu doldurup bohçasına,
Sırtına vurduğu gibi çeker gider ardına bile bakmaz gün.
Simli bir seccade misali gelip serilir gökyüzüne gece.

Her akşam semaya açılan avuçlarımdan
Yıldızlar kayar birer birer.
Ve gecenin zifiri karanlığı,
Kara bir kefen gibi örtülür üzerime.

Işık yok, ses yok, sen yoksun...
İçimde dipsiz bir boşluk...
Yüreğim can çekişir derinlerde.

Yolunu gözlemekten yorgun düşen göz kapaklarım,
Kapanırken yine sensiz bir geceye.
Sinsi bir yılan misali sarıp sarmalar,
Nefes aldırmaz bana zalim gece.

Nilgün SARIGÜL / 29.06.2007

KİTAP İZLERİ

Ayaşlı ile Kiracıları

Memduh Şevket Esendal

Ankara'da Bir Apartman Dairesi: Cumhuriyet'in Mikrokozmosu Memduh Şevket Esendal'ın ilk olarak 1934'te yayımlanan ve adeta bir edebi zaman kapsülü niteliği taşıyan romanı Ayaşlı ile Kiracıları,
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön