"İnsan beyni, asla durmayan harika bir organdır; sabah uyanana kadar sürekli çalışır." – Robert Frost"

yazı resim

Senin aşkın bir bekleyiş,
Hiç bitmeyen bir umut.
Hiç tadına doyamadığım,
Bir bitki örtüsü...
Hiç haz alamadığım nefesim.
Sen ile sensiz olduğum kadehim...
Seni sevmek!
Evet!
Seni sevmek!
Gözlerin gözlerime kıvılcım atan,
Ruhun için gidiyorum.
İşte,
Şuan gidiyorum.
Arkamda bıraktığım dertlerim.
Ve seni,
Hiç unutmamak için gidiyorum.
Senin,
Beni sevmeme kaidesiyle gidiyorum.
Sensiz yaşamamak için gidiyorum.
Platonik olsa bile gidiyorum.
Her ne kadar,
Benim için acı olsa bile gidiyorum.
Yeni bir dert değil ki unutayım.
Sayfalara sıkıştırıp atayım.
Ben seni unutamam,
İşte o maksatla gidiyorum.
Sen ise;
Bütün sevgini,
Dalgalara bırakıp gittin...

Sana geri dön demem imkansız,
Ama;
Gelmen için,
Durduramam gönlümü,
Seni anksiyetlerin ile baş başa bırakıp
Gidiyorum...
Seni delice severken,
Sen!
Sayfaların arkalarına saklanıyorsun?
Oysa seni değil sayfaların arkasına,
Kelimelerin içine bırakmıştım.
Sana son bir vatte bulunmadan gidiyorum.
Ben yokum.
Kaybetmeye çalıştığın,
Mazaik Dünyanda,
Bırakıp gidiyorum...

KİTAP İZLERİ

Çıplak ve Yalnız

Hamdi Koç

Hamdi Koç’un Hafıza Labirentinde Unutulmaz Bir Yolculuk: "Çıplak ve Yalnız" Hamdi Koç’un "Çıplak ve Yalnız" romanı, okuru daha ilk cümlesiyle yakalayan o nadir eserlerden: "Amcam
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön