"Bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğimdir. Ama en azından ben bunu biliyorum, ya siz?" - Sokrates (kurgusal)"

yazı resim

HER SABAH
Her sabah, doğan her Güneş’le
Gülümseyişlerim vardı sana…
Kendimi paralarcasına kahkahalarım,
Seninse eşlik etmemelerin bana…

Her karar verişinde gitmelere
Ölmelerim vardı ardından…
Bütün kararlarına direnmeme rağmen
Bakakalışlarım… arkandan…

Yarınlara her el uzatışımda
Kaçışları vardı umutların…
Ve benim, arkalarından bakmalarım,
Umutsuz, yaşlı gözlerle…

Sen vardın her gelişin gidişinde
Bana ait olmadığın dönüşlerinle,
Beni teselli etmeye çalışışların sonra,
İçten olmasını bir türlü beceremediğin yapay gülüşlerinle…

Şimdi kapılar kapanır elimde olmadan,
Çalan her kimdiyse içeriye girdiğinde…
Kapıların arkasında umutlar kalır,
Yarınlar kalır, Sana hasret çılgın bir yürek kalır,
Sakin dalgalar gibi kıyıyı öpmeden gittiğinde

Seni özlemeyi ibadet sayar gönül,
Dualarla gökyüzüne yöneldiğinde,
Yoksan boşa yaşanır koca bir ömür,
Bulamayabilirsin beni, döndüğünde…

Gitmek yalnızca senin kullanabileceğin bir hak değil
Ben de vurup kapıyı çıkabilirim.
Sana isyanı becereme belki ya, seversen
Sonsuzca severek sana nisbet yapabilirim
09/02/2007

KİTAP İZLERİ

Yırtıcı Kuşlar Zamanı

Ahmet Ümit

Ahmet Ümit'in Yeni Romanında Hafıza Bir Suç Mahalli Ahmet Ümit, sevilen karakteri Başkomser Nevzat'ı bu kez en karanlık dehlizlere, kendi zihninin tekinsiz koridorlarına sürüklüyor. Polisiye
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön