Herkesin Bir Pub'ı Olmalı

Milyonların yaşadığı şehirde günün yorgunluğunu nasıl atarsınız? Herkesin küçük, sevimli ya da alçakgönüllü bir yanıtı olacaktır şüphesiz. Ben diyorum ki biraz daha iletişime gereksinimimiz var. Arkadaşlar toplanıyor, gruplar toplanıyor, kulüpler toplanıy

yazı resim

Herkesin Bir Pub'ı (*) Olmalı !

Akşamları işten dönünce bir bardak çay da olur, bir bardak bira da olur, birlikte içeceğimiz, güzel dostluklar kuracağımız, iletişim kuracağımız, senaryolar üreteceğimiz... hadi diyelim(dilemesi benden) film çevirip şirketler (!) kuracağımız bir toplantı yerimiz var mı? Yok. Kahveler, Cafeler, bunu karşılamaktan uzak kaldılar. Bana kalırsa her üç, beş sokağın ya da caddenin bir kesişme noktasında bir
Pub'ımız olmalı. Hani gençlik günlerinde nasıl okulu, dersi biten kahveye koşturuyordu, bir buluşma noktanız vardı da şimdi neden olmasın ? O günlerde gerçi kızlarımız bundan yoksundu ama olsun bugünden sonra olsun da onlar da kızlı erkekli oturmanın, konuşmanın, dertleşmenin keyfini çıkarsınlar. Kültür, sanat ya da spor yapmanın ilk çekirdeklerini oluştursunlar. Her yaş, her grup kendi eksenini bulur orada diyorum. Adını siz koyun, ben İngilizin Pub'ını anımsadım da öyle bir başlık attım. Amaç bir araya gelip iletişim kurmak değil mi? Başımdan geçen bir anı ile devam etmek isterim. Özlemim öyle büyük ki hiç sormayın !
Bir gün Viyana gezisi sırasında yalnız başıma kalmıştım. Yürüyeyim dedim, bakalım bu cadde beni nereye götürecek? Başladım yürümeye.. sol yanım çayır, çimen..ama hemen altında Tuna akıyor. Devam yürümeye.. evler, bahçeler, çiçekler. Geçiyorum bir bir. Sağ tarafta mağaza gördüm mü bir bakayım deyip haydi karşı tarafa..Sonra yine sola geçiyorum..nehrin akışı ile bahçelerin uyumu huzur veriyor..Bir yarım saat yürümüşüm. Yoruldum. Hava da güzel ve sıcak. Bir şey içmek geldi içimden ama ne ve nerede? Biraz daha yürüdüm ve ...başka bir dileğim olsaymış o da gerçekleşecekmiş dedim kendime. Solumda bahçe içersinde nefis bir Avusturya Pub'ı. İki adım attım, sonra durdum. Üç adım geri çıktım. Çünkü benim oturacağım gibi bir yer değil dedim nasıl demiyeyim..İki fraklı beyefendi (papyonlu) birbirlerinin
yakasına birer çiçek takmaya çalışıyorlar. Sevgililerini bekliyorlar herhalde, dedim. Yoluma devam ettim. On saniye içinde kararımı değiştirip geri döndüm. Sorarım be dedim. Bu kadar da mı cesaretin yok? Gittim ve sordum. Bar amerikanda çiçek gibi bir Avusturyalı kız.. gerçekten başına da çiçekten bir taç koymuş. "Burası özel bir pub mı? Bir kulüp mü fraulein? " " Yoo..! " dedi kız. " Bir soğuk biranızı içebilirim öyleyse! " " Buyrun, hemen efendim " demez mi! Buyrun cesaretimizi ya da cesaretsizliğimizi, buyrun Avrupa Topluluğunu ?
hadi tartışalım isterseniz ?
İmdi bu anıdan sonra istemez misiniz her mahallede bir Pub'ınız olsun ? Nasıl olur, kimler kurar, kimler yapar? Onu bilemem ama yakında gençlerin böyle nezih amaçlı yerlere kavuşması dileğiyle .
Bir açılsa böyle yerler

Başa Dön