Yaklaşsana, gölgemde dur biraz; güneş yakmasın tenini.
Şimdi gördüğün her şey benden yapılmış gibi...
Utanma, artık gökyüzünü benmişim gibi tasvir edebilirsin.
Gelsene, yanımda dur, gölgemde...
Kelimelerimi tek tek gökyüzüne as.
Bak, Ay üstümüzde...
Çekinme artık, yaklaş; Gölgem kavrasın bedenini.
Zorlanıyorsan, ağaç olduğumu hayal et,
Kalbimin olduğu yere başını yasla,
Dallarımın arasından, kelimelerimi seyret.
Korkma. Haydi, son bulut kalkmadan yetiş!
KİTAP İZLERİ
Pia Mater
Serkan Karaismailoğlu
Zihnin Labirentlerinde Bir Gerilim: "Pia Mater" Bilim ve edebiyatı bir araya getirme çabası, çoğu zaman bir tarafın diğerinin gölgesinde kalmasıyla sonuçlanan riskli bir girişimdir. Bir
İncelemeyi Oku
