Kuran, insanın en büyük düşmanı olan İblise karşı bir kılavuz ve korunma kaynağıdır. İnsan, bu düşmanı tanımak, hilelerini anlamak ve stratejilerini etkisiz kılmak için Kuranı anladığı dilde okumalıdır. Ancak, tarih boyunca bazı dini otoriteler ve gelenekçi yaklaşımlar, Kuranın doğrudan anlaşılmasını engellemiş ve insanları, İblisin etkisi altında kalabilecekleri bir yolculuğa sürüklemiştir.
İblisin İnsanlıkla Mücadelesi
Kurana göre İblis, insanı Allahın yolundan saptırmaya yemin etmiştir. İnsan bu tehdide karşı hazırlıklı olmalı, düşmanını tanımalı ve stratejiler geliştirmelidir. Ancak, gelenekçi anlayışın İblisin kontrolüne girmesi, insanları doğrudan Kurandan uzaklaştırmıştır. Gelenekçi müşrik âlimler, İblisin hilelerini örtbas ederek Kuranı anlamadan okumayı teşvik etmiş, böylece insanları şuursuz bir itaat içine hapsetmiştir. Bu durum, şu ayetle doğrudan bağlantılıdır:
"Onlardan bir kısmı ümmidir. Kitabı bilmezler; (bildikleri) bir sürü asılsız şeylerden başkası değildir ve yalnızca zannederler." (Bakara Suresi, 78. Ayet)
Kurana Erişim Engelleri
İblisin en etkili stratejilerinden biri, insanları Kurandan uzaklaştıracak yöntemler geliştirmesidir. Gelenekçi ruhban sınıfı, bu stratejiyi şu yollarla uygulamıştır:
- Kuran Okumayı Zorlaştırma:
Kuranı anlamadan okumak için Arapça bilme şartı koyulmuş, bu da halkın büyük bir kısmını dışlamıştır. Abdestsiz ve adetliyken dokunma yasağı gibi hükümlerle özellikle kadınlar hedef alınmış ve haftalarca Allahın mesajından uzak tutulmuşlardır. - Hadislerin Öncelenmesi:
Uydurma hadisler, Kuranın hükümlerini gölgede bırakacak şekilde öne çıkarılmıştır. Bu hadislerin birçoğu, Kuranın öğretileriyle çelişmektedir. Örneğin, kadınları toplumdan dışlayan ve ibadetlerini engelleyen hükümler, İblisin halkı Kurandan koparma stratejisinin bir parçasıdır. - Ritüellerin Öncelik Kazanması:
Kuran okumak için kıbleye dönme, Arapça telaffuza dikkat etme gibi ritüeller şart koşulmuş, böylece Kuranın mesajını anlamak ikinci plana atılmıştır. Bu durum, şu ayette eleştirilen taklitçi anlayışı güçlendirmiştir:
Onlara: Allahın indirdiğine ve elçiye gelin denildiğinde, Atalarımızı üzerinde bulduğumuz şey bize yeter derler. (Peki,) Ya ataları bir şey bilmiyor ve hidayete ermiyor idilerse? (Mâide Suresi, 104. Ayet)
Düşünme ve Sorgulamanın Önemi
Kuran, insanları düşünmeye, sorgulamaya ve atalarının yanlış geleneklerini terk etmeye çağırır. Ancak gelenekçi ruhban sınıfı, bu çağrının toplumda fark edilmesini engellemeye çalışmıştır. Şu ayet, Kuranın insana düşünme sorumluluğu yüklediğini açıkça belirtir:
"Peki, bunlar, Kuranın anlamını inceden inceye düşünmüyorlar mı?" (Muhammed Suresi, 24. Ayet)
Düşünmek, taklitçiliği ve gelenekçi anlayışı yok eden bir güçtür. Taklitçilik, zihni bir başkasına kiralamak anlamına gelir ve sorgulamadan itaat eden kitleler, İblisin en büyük hedef kitlesidir. Oysa Kuran, insanı özgür bir şekilde düşünmeye ve doğruyu bulmaya yönlendiren bir rehberdir.
Sonuç olarak Kuran, insanın İblise karşı tek gerçek kalkanıdır. Bu nedenle, onun mesajını anladığımız dilde okumak ve üzerinde düşünmek bir zorunluluktur. Gelenekçi anlayışların ve uydurma hadislerin baskısı altındaki toplumlar, Kuranı anlamaya yönelirse, İblisin hileleri etkisiz hale getirilebilir. Şu bilinmelidir ki, Kuranı anlamadan okumak, düşmanla mücadelede silahsız kalmak anlamına gelir. İnsan, düşmanını tanımalı, stratejilerini öğrenmeli ve buna karşı hazırlıklı olmalıdır. Bu da ancak Kuranı anlama ve yaşamına uygulama çabasıyla mümkün olacaktır.
