oturup boğazın kenarına..bakıyordu hayatına..tekrar tekrar çeviriyordu gözlerini yılların çizgisinde..kalbi ne zaman yaşamaya başladı böyle..? -ilk an..ilk sarılış.. yer çekimi mi vardı..? -ellerindeyken içimdeydi o çekim.. sözleri nerede duraksadı..? - hayatın neresinde kaldı sıyrık anlarımız..? - aşık değilim derken sevgisine olan inancı neden güçlüydü iç sesimin..? -çünkü ; sarılınca biterdi dünyamın anlamı..gözlerini görünce bir çocuk çıkardı ortaya birden..ışıldardım..daha çok severdim..sevdikçe gidenleri bilirdim..anlamsızlaşırdım git gide..yinede isterdim..daha çok severdim sessizce..
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
