Kelimelere yaşam bahşedildiğinden beri bir eski zaman türküsünün çorak ellerini içimde taşırım.
Ruhumun patikalarında amaçsızca yürür durur,bulutlanır kafiyelerim.
Bir fotoroman sahnesi dekoru kadar gereksiz lakin diridir kederim.
Yokuşların nostalji gözlü güzeliyim.
Hayalim bir ip olmuş,
Ben peşinden koşarım.
Ya tutmayı başarır ya gerçekten taşarım.