İslamın temel kaynağı olan Kuran, inananlara doğru yolu gösteren, her konuda açıklamalar ve rehberlik sunan bir kitaptır. Kuran, Allah tarafından indirilen son ilahi kitaptır ve içeriğinde insan hayatının her yönüne dair hükümler barındırır. Ancak, zaman içinde fetva makamı, doğru bir şekilde anlaşılmadığı için İslam dünyasında çeşitli karmaşalara yol açmıştır. Fetva, bir dini konuda verilen açıklamalar ve hükümler olup, bu konuda Kurandaki hükümler en doğru kaynağı oluşturur.
Kuran, dini hükümleri açık bir şekilde belirlemiştir. Nisa Suresi 127. ayetinde Allah, kadınlarla ilgili fetvayı bizzat Kuranla açıklamaktadır: "Kadınlar konusunda senden fetva isterler. De ki: Onlara ilişkin fetvayı size Allah veriyor" Bu ayet, Allahın dini konulardaki hükmünü doğrudan Kuranda sunduğunu ifade eder. Allah, Kuranda her konuda açık hükümler getirmiştir ve bu hükümler İslamın temel esaslarını oluşturur. Aynı zamanda Enam Suresi 38. ayetinde Allah, Kuranı her konuda bir açıklama ve rehber olarak göndermiştir: "Biz Kuranda hiçbir eksik bırakmadık." Bu açıklama, Kuranın her şeyi kapsayan bir rehber olduğunu ve her insanın doğru yolu bulabilmesi için yeterli bilgi sunduğunu ortaya koyar.
Fetva, sadece Kurandaki hükümlere dayalı olmalıdır. Kuran, bizlere her konuda net bir açıklama yapmış ve doğruyu göstermiştir. Ancak zamanla fetva makamı, çeşitli mezheplerin yorumlarıyla karmaşık hale gelmiştir. Farklı mezheplerin fıkıh kitapları ortaya çıkmış, bu kitaplar bazen Kuranın hükümlerini değiştiren ya da eklemeler yapan görüşler sunmuştur. Oysa Kuran, başlı başına yeterli bir rehberdir ve herhangi bir insan, fetva verirken Kurana ters düşen bir görüş ortaya koyarsa, bu büyük bir tehlike oluşturur. Kuran, kendisini inananlara yeterli bir açıklama sunduğu için başka bir kaynağa ihtiyaç yoktur.
Bu konuda Enbiya Suresi 45. ayeti de oldukça önemlidir: "De ki: Ben size ancak vahy ile uyarıyorum." Burada, peygamberlerin, Allahın vahyi dışında herhangi bir açıklama yapmadığı ve sadece vahiy ile insanları uyardığı anlatılmaktadır. Bu da Kuranın içeriğinin tüm insanlık için yeterli olduğunu gösterir. İslam toplumunda fetva konusunun yanlış anlaşılması, dinin anlaşılmasını ve uygulanmasını zorlaştırmıştır. Kuran, her yönüyle açık ve net hükümler sunduğu için, İslamın sınırlarını aşmaya gerek yoktur.
Fetva makamında bulunanların, verdikleri fetvaların Kurana uygun olması gerektiğini unutmamaları gerekir. Hakka Suresi 44-48. ayetlerinde, Kurana karşı yanlış bir söz söyleyenlere yönelik ciddi uyarılar bulunmaktadır. "Eğer o, bize karşı bazı sözleri uydurup söylemiş olsaydı, muhakkak onun sağ elini (bütün güç ve kudretini) çekip alıverirdik. Sonra onun can damarını elbette keserdik..." Bu ayet, Kurana aykırı bir fetvanın, büyük bir sorumluluk ve tehlike taşıdığını açıkça göstermektedir.
Fetva, sadece Allaha ait bir haktır. Allah, dinin esaslarını belirlemiş ve bizlere Kuran ile açık bir rehber sunmuştur. Kuran dışında bir kaynağa dayalı fetvalar, dinin doğru anlaşılmaması ve uygulanmaması anlamına gelir. Bu durum, Allahın hükümlerini değiştirmeye kalkmak ve dinin sınırlarını aşmak anlamına gelir. Bakara Suresi 229. ayetinde Allah, "Kim Allahın sınırlarını aşarsa işte onlar zalimlerdir" diyerek, Kuranın sınırlarının dışına çıkmanın ne kadar tehlikeli olduğunu bizlere öğretmektedir.
Sonuç olarak, İslamda fetva konusu, sadece Allaha ve Onun kitabı Kurana dayalı olmalıdır. İnsanlar, Kuranın açık hükümleriyle yönlendirilmelidir ve bu hükümler dışında fetva verme çabaları, dinin içini boşaltmak ve yanlış anlaşılmalara yol açmak demektir. Din, Allahın belirlediği sınırlar içinde yaşanmalıdır ve bizler, Kurana uygun hareket ederek bu sınırları korumalıyız. Allahın verdiği hükümlerle yetinmeli, Onun koyduğu yolu takip etmeliyiz.
YZ
