Kâbusu Hayra Düşürdüm

bence ahyattı şiir, yaşamak zaten sanattı

yazı resim

yakasında düş olmuş
bir avuç darası kan
ele kâbus gelen
ona dokunmaz

kaç gece uyanır şarkısından, acı kılıç kuşanmaz
ki vurasın

bencildir gecenin şerefi
şerefine içilir
kan revan çalınır bamtelinde
sabaha ulaşmaz

türküler yakılır umut yollarına
umut yolsuzdur ruhta

düşersen uçsuz kâbusa
senden başka yâr olmaz yakında
yaşlanmış kederler inince ağa
avcılar dokunmaz

aşk silahında tetiktir özlem
gözüyaşlı barut tutuşmaz

amaca ulaşan ordular gibi
çığlıklar süzülür semâya
maziden kalanlar uğruna
kâbusa şevk sürer esrâr

doldur sâki,bir kadeh daha sancı
fırtınayla, sevda uslanmaz

dokunma içime
liriktir zaman
hazanda güller açar
yaşanmaz

Başa Dön