"Bana bir kitap verin, bir de kahve; gerisi zaten kendiliğinden saçmalayacak." – Dorothy Parker (kurgusal)"

Kahve Gözlü Dev

Acı vurduğu sürece bağrıma, / güneşler devşirdim geceden. / Örselendikçe ışıldadım hep, / hüzün yazıldı alnıma...

yazı resim

Acı vurduğu sürece bağrıma,
güneşler devşirdim geceden.
Örselendikçe ışıldadım hep,
hüzün yazıldı alnıma...
Bozkır yüzüme yağmuru salan istanbul;
Ankara'da şimdi kar yağmakta...
Soğudukça şehir, dalmakta gözlerim,
sende bir hayali aramakta.
Bir sevdanın ateşiyle kavrulurken yüreğim,
dalıp içine serinlediğim rüya.

Geçmiş günler, çocukluğum...
Sihirli bir rüyanın içindeki anlar...
Sıcak balkonlu, neşe dolu evim,
ellerim uzanamaz simdi sana.
İçimde kahve gözlü bir devsin.
Bırak ellerinden kayısıları şimdi
Ve vurulduğun ilk mavi, peygamber çiçeği
İlişsin yakana.
Gülümse biraz parıldasın yüzün,
uzat elini o rüyadan bana...

Eksik yüzümü döndüğüm her suret.
Bu değil peşinde koştuğum dünya..
Büyümekti bana gelecek ölüm.
Çektiğim bütün acılar bir yana.

Kanarken, acılarla ışıldarken,
Düşlere dalıp yeniden doğduğum,
tek dünyasın sen

KİTAP İZLERİ

Yırtıcı Kuşlar Zamanı

Ahmet Ümit

Ahmet Ümit'in Yeni Romanında Hafıza Bir Suç Mahalli Ahmet Ümit, sevilen karakteri Başkomser Nevzat'ı bu kez en karanlık dehlizlere, kendi zihninin tekinsiz koridorlarına sürüklüyor. Polisiye
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön