Bir kapı sesi duyulur sol köşeden
İzinsizce dalar birden içeri bir genç
Önce kendini ''sevgi'' diye tanıtır;
Sonra tahtına kurulur
Biraz dinlendikten sonra;
Başlar anlatmaya; anlatmaya iyi kötü herşeyini,
'Tanıştığım herkeste önce mutluluk uyanır
Kıyılarına bir zaman sonra hüzün dalgaları vurur
Parçalar gönül taşlarını tek tek bir seferde
Kumada dönüşse herşey hiç yılmadan
Yine ordasındır, yanı başımda
Sonra duymuşuz ki ''aşk'' demişer bize
Yıllar saçlarımızı ağartıp gönül taşlarımızı ufalasada
Usanmadan yılmadan el eleyiz yine
Çoktan bırakmışız o hüzün dolu günleri geride
Şimdi hüznün yerini huzur bulutları kaplamış
Birde duymuşuz ki ''aşk'' yerini
Bitmek tükenmek bilmeyen koca bir tutkuya bırakmış...
KİTAP İZLERİ
Öyle miymiş?
Şule Gürbüz
Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku
