İslamın temel kaynağı Kuran-ı Kerim, hayatın her alanında insanlığa rehberlik eden ve en doğru yolu gösteren bir kitaptır. Ancak tarih boyunca, bazı kişiler ve gruplar Kuranın yeterliliğini sorgulamış ve ona ilaveler yapma ihtiyacı duymuştur. Bu yaklaşım, Kuranın açık beyanlarına aykırıdır ve insanları tevhid inancından uzaklaştırma riski taşır. Bu makalede, Kuranın yeterliliği konusunu, ilgili ayetler ve İslamın temel prensipleri ışığında ele alacağız. Kuran, insanlara doğru yolu göstermek için indirilmiştir. İsra Suresi 9. ayette şöyle buyrulur:
> Şüphesiz, bu Kur'an, en doğru yola iletir.
Bu ayet, Kuranın, bireysel ve toplumsal hayatın her alanında rehberlik etmek için yeterli olduğunu açıkça ifade eder. Kuran, Allahın kelamıdır ve eksiksiz bir mesajdır. Enam Suresi 38. ayet de bunu teyit eder:
> ...Biz Kitapta hiçbir şeyi noksan bırakmadık...
Allah, insanlara doğruyu göstermek ve yanlıştan sakındırmak için her türlü bilgiyi Kuranda sunmuştur. Bu ilahi mesaj, insanoğluna düşen görevin aklını kullanarak Kuranı anlamaya çalışmak ve hayatına uygulamak olduğunu göstermektedir. Kuranı anlamak, insanoğlunun aklını ve çabasını gerektirir. Bu süreçte hata yapmak mümkündür; ancak bu hatalar insanı şirke düşürmez. Çünkü Allah, samimiyetle Kuranı anlamaya çalışan kullarını doğruya ileteceğini vaat etmiştir. Bakara Suresi 32. ayette, meleklerin Allaha şöyle dediği aktarılır:
> Dediler ki: Sen yücesin, bize öğrettiğinden başka bizim hiçbir bilgimiz yok. Gerçekten sen, her şeyi bilen, hüküm ve hikmet sahibi olansın.
Bu ayetten, bilginin asıl kaynağının Allah olduğu ve insanoğlunun sınırlı bilgiye sahip olduğu anlaşılmaktadır. Kuran üzerinde tefekkür eden bir mümin, hatalı bir çıkarım yapsa bile, Allaha yöneldiği sürece doğru yolu bulacaktır. Burada önemli olan, Allaha sığınarak ve samimiyetle Kuranı anlamaya çalışmaktır. Bazı kişiler, geleneksel inanışlarını Kuranla karşılaştırdığında bu inanışların Kuranda yer almadığını fark eder. Ancak, bu durumda yanlış olan Kuran değil, kişinin geleneksel inanışlarıdır. Bu kişilerin hatası, öğretilerini sorgulamak yerine Kuranın yeterliliğini sorgulamalarından kaynaklanır. Oysa doğru olan, her türlü inanç ve pratiği Kurana göre değerlendirmektir. Kuran, Allahın insanlara sunduğu en büyük nimettir. Onun içeriği Allahın kelamı olduğu için eksiksiz ve yeterlidir. İslamın esaslarını anlamak ve yaşamak için başka bir kaynağa ihtiyaç yoktur. Bu gerçek, Enam Suresi 38. ayetteki şu ifade ile net bir şekilde ortaya konmuştur:
> Biz Kitapta hiçbir şeyi noksan bırakmadık...
Kuranın rehberliğini yeterli görmemek, kişiyi şirke sürükleme riskini taşır. Allahın kitabına tabi olmak yerine beşeri otoritelerin görüşlerini dinin merkezine koymak, insanı hak yoldan saptırabilir. Kuran, hayatın her alanında insanlara yol göstermek için indirilmiştir. Onu anlamaya çalışmak ve uygulamak, müminlerin en temel görevlerindendir. İsra Suresi 9. ayette belirtildiği gibi, Kuran en doğru yola iletir. Bu yol, tevhid inancını merkezine alan bir yaşam biçimidir. Kuran, aklımızı kullanarak üzerinde düşünmemizi teşvik eder. Onu anlamak için çaba sarf etmek farz kılınmıştır. Bu süreçte yapılan hatalar, Allahın rahmetiyle telafi edilir. Çünkü Allah, samimiyetle doğruyu arayan kullarına yardım edeceğini vaat etmiştir. Kuran, Allahın insanlığa gönderdiği eksiksiz ve yeterli bir rehberdir. Onu anlamaya çalışmak, hayatımızı onun ilkelerine göre şekillendirmek en büyük sorumluluğumuzdur. Geleneksel inanışlar ve beşeri görüşler, Kuranın yerine konulamaz. İnsanlara düşen, akıllarını kullanarak Kuran üzerinde tefekkür etmek ve onu rehber edinmektir. Allah, Kurana tabi olanlara rahmet edeceğini ve onları doğru yola ileteceğini vaat etmiştir. Bu nedenle, Kuranı yeterli görenler, her türlü hatalarına rağmen Allahın rahmetine mazhar olacaklardır. Kuran bize yeter; çünkü o, Allahın kelamıdır ve insanlığı kurtuluşa ulaştıran tek kaynaktır.
YZ
