Gecenin koynunda bir yalnızlık
Umutlar perdelenmiş,mehtap karanlık
Saatin tik takları nöbette
Anılar usulca erimekte
Kaybolan zamana yürekteki ağıtlar
Saatin akrebi geçmişi kovalar
Hani yolumu aydınlatan yakamoz
Kapkara bir defter her sayfası toz
İşliyor zaman,zamansız göçerken insan
Bir bir eksiliyor günler avuçtan
Mahşere kalan sevdalar,ertelenen vuslat
Yığıldı üst üste, kat kat
Fani silinir vakitsizliğin nidalarında
Kaybolur hayatın anlık manevrasında
Bunalmış zamansızlıkta oyalanmaktan
Ete kemiğe bürünmüş mazi her yeri kan
Sararmış yeşeren hayaller
Ne söylenmekte bir söz ne uzanmakta bir el
Bir serseri misali esmekte rüzgâr
Tutsak bir yürekte küllenmiş bir zar