"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Münferit meftun

Aşkın acı tatlı yüzünü anlatan bu şiir, koşulsuz sevginin gücünü ağaç metaforuyla dile getiriyor. Sevilen kişinin yokluğunda bile fedakârlıktan vazgeçmeyen bir kalbin hikâyesi... Mevsimler değişse de, yapraklar dökülse de, sevgi köklerden beslenir. "İstersen sevme beni" tekrarı, onursuz bir yalvarış değil, güçlü bir teslimiyet manifestosudur.

yazı resim

*İstersen sevme beni,
Gerekirse ağaç olurum.
Uzatırım yapraklarımı sonbaharına
Kavrulurum güneşinde, sıcağında
İstersen sevme beni,
Senin yokluğunda dört mevsim sadece yaprak dökerim
Kuruturum dallarımı, budaklarımı
İstersen sevme beni.*

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön