"Kitap okumaktan gözlerim mi bozulmuş? Asıl okumadıkları için ruhları bozulmuş olanlara acıyorum.'' – Fyodor Dostoyevski"

Rota

Denizci bir aşığın sevgilisine yazdığı bu şiir, okyanuslara, yıldızlara ve limanlara uzanan tutkulu bir yolculuğu anlatıyor. Yokluk, hasret ve aşk temaları etrafında örülen dizeler, denizcinin iç dünyasındaki fırtınaları ve sevgilisine olan özlemini derin bir şekilde yansıtıyor.

yazı resim

Dalgalar boyumu yakında aşar
Ecelim senin sularından gelmeyecekse,
Ne kifayetsiz sözlerimi fark ederim
İskeleden benim mezar taşlarım dalar.
zalimliğin hasını yokluğun çektirmeyecekse.

Bir avuç toprak atsam yıldızlarına
Alıp kopartırım cennetin elmasını.
Şehirden uzak bir kıyıya yakın.
Avrupa'nın yıldızlarının seninle yanmasını,
Rotamın sende oluşmasını,

Dilerim en derin okyanuslara
Elimden kayıp giden altınlarla.
Ne kifayetsiz sözlerimi fark ederim.
İpleri koparken limandan çıkıp gider,
Zaten rotam ancak sana gider.

Bir avuç toprak atsam yıldızlarına,
Ayın kızdığını anlarsın ışığından,
Şaşkın bakışları vardır insanların.
Ancak aşıklar anlar ne yaptığımı.
Rahat bırakmazlar beni, sen yokken.

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön