Kalbim kadar hüzünlü sokaklardan geçtim, Bulutlar kadar gözyaşlarımı özgür bıraktım, Ölüm kadar kendimden geçtim... Gündüz kadar umutlandım, gece kadar hüzünlendim... Ne ölümü seçtim, ne de yaşamdan geçtim... Ömrüm kadar hala araftayım... hüzün umut ölüm ara yaşam
Sen Ağlama Ne Olur, Ben Dökeyim Yaşları... Hatice Kübra TÜZÜN - Eleştiri<i>Kesinlikle Karşıyım!</i> 13 Ağu 2006 3 dk okuma