Selam… Hepinize merhaba!
Ne kadar özlemişim yazmayı. İnanın en son ki yazımdan sonra çok yoğundum, günlüğümü bile yazmadım… Bol bol test çözdüm, şiir okudum… Çok kalın bir kitap bitirdim… Yoruldum, hemde çok yoruldum… Hatta dün, gündüz vakti dört saat uyudum… Uyandığımda yüzüm gözüm dayak yemiş gibi şişti…(Sakın dayak benzetmesi yaptım diye, içinizde komik bir sevgi oluşmasın dayağa karşı, çok kötü bir yöntemdir!..) Sanırım bu aralar gözlerim de bozulmaya başladı, üstelik ara sıra ellerimde titriyor… He, birde başım çok ağrıyor, omuzlarımda ağrıyor ama neyse…:) Galiba erkenden yaşlanıyorum, yok yok gençleşiyorum… Ee, ne de olsa günümüz gençliğinin hepsi problemli ve hastalık hastası… Galiba ben gerçekten gençleşiyorum…Aman bunları annem duymasın, yoksa vallahi çeker kulakçıklarımı…
Hafta sonu, Sapanca Gölü kenarında gördüğüm, yalnız başına gezen bir ördek yavrusu beni çok etkilemiş olacak ki, hala gözlerimin önünden gitmiyor ve bunları yazmama vesile oluyor... Sevimli ördek (aslında çirkin ördek; nazar değmesin!) paytak paytak süzülüyordu toprağın üstünde sanki, yok vallahi gözlerim bozulmuş; hiç ördek yavrusu toprakta süzülür mü?.. Neyse… (bende ne kadar çok neyse diyorum, kızmayın bana, gençleşiyorum gençleşiyorum.) Yavrucakta en çok dikkatimi çeken ve beni en çok etkileyen sanırım onu kendime benzetmem olacak. Aynı ben, cidden ben; tembel ve yavaş! İnanın, adını ‘VAK VAK YAVRUSU’ koyduğum; küçük, sevimli(çirkin) ördek çok tatlıydı. Ayıp olmasa ve yaşayacağını bilsem evime getirip, banyoda ki küvette beslerdim, en azından annesini bulasıya kadar. :)
Fakat bu düşüncemi anneme anlattığımda, çok güldü bana. “Anne ya neden gülüyorsun?! Kötü mü düşündüm sanki, hem tamam kabul ediyorum; o vak vak yavrusu, cici ördek evde yaşamazdı. Üzüldüm ama…” dediğimde, “Kızım sen ne kadar duygusal ve iyimsersin, seni çok seviyoruz… Sen benim yavrumsun, kızımsın, canımsın…” deyip sarıldı sımsıkı bana. Bende kardeşlerime dil çıkarttım, kıskansınlar diye, Çirkin ördek Vak Vak Yavrusu’na da uzaktan göz kırptım… Hayal dünyamda ki annesini, belki de hiç kaybetmediği annesini bulsun diye…
Yahu bu annelerde amma şeker oluyorlar, ben annemi çok seviyorum… Canım annem!..
Hepiniz sağlıcakla kalın…
