"Yılın en uzun gecesi mi? Benim için her gece uzun, hele bir de yazılacak bir kitap varsa..." – Virginia Woolf"

Ömrün Son Akşamı

Haydi gel / Gir bahçelerime / Karanlıklar basmadan. / Kış yakın, / Düşmeden kar dağlarıma, / Devşir / Gönlümün çiçeklerini, / Başka eller toplamadan. / /

yazı resim

Haydi gel!
Arkanda bıraktıklarını unutmadan.
Gir bahçelerime
Bağbozumu öncesi.
Güneş,
Çoktan yarıladı yolculuğunu,
Uzadı gölgeler.
Yetiş
Aydınlık zamanlarıma,
Geriye getiremeyiz güneşi,
Haydi gel
Karanlıklar basmadan.
Kış yakın,
Düşmeden kar dağlarıma,
Devşir
Gönlümün çiçeklerini,
Başka eller toplamadan.

Çekilmeden güneş,
Güller teslim olmadan kırağıya,
Zemheri rüzgârları çınlatmadan kulakları,
Birlikte büyütelim umutlarımızı
İlkbahar yağmurlarında,
Geç kalmadan.

Gittiğinde
Geride bıraktıklarını
Bulmak için yerinde,
Gel / gençliğimin izleri
Kaybolmadan.
Belki bir gün
Yorgun ellerim
Unutmuş olur okşamayı,
Dudaklarımın harareti söner,
Sular akmaz olur pınarlardan.

Zaman denilen aç kurt,
Kahpece tüketiyor yılları,
Gençlik bir atlı gibi
Uğrayıp uçtu gitti,
Haydi gel,
Ömrün son akşamı olmadan.

KİTAP İZLERİ

Sırça Köşk

Sabahattin Ali

Sırça Köşk: Yıkılmaya Mahkûm Bir Düzenin Alegorisi Sabahattin Ali, son eseriyle sadece bir öykü kitabı değil, aynı zamanda cesur bir veda ve sarsılmaz bir ithamname
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön