Cam buğusu gibiydim, yağmurlu İstanbul sabahları düşünürdüm seni.
Siyah bulutların esaretinde gözlerim, gözlerimde bir kadın bedeni.
Sessiz yağardı hasretim gökyüzünden ve sensizlik tüten bacalarıyla daha uyanmamış bir varoş sabahı gibiydi,.
Ellerim akardı camdan, kahrolurdum.
Kadehlerin dibi hep kırmızı kalırdı geceden ve geceler hep vuslattı, sevişirdi akreple yelkovan, ben bu meşki seyrederdim.
Ben gecenin terkisine yalnız biner öyle gezerdim.
Mumun kokusu bölerdi karanlığı bazı
Ve seyredilesi olur varsa bir tek sigaran, mumla gecenin dansı.
Notalar vururdu duvarlara, raks başlar, mest olurdum.
Sonra gevezeliği tutardı ellerimin. Yazdıkça yazar, kaybolurdum.
Bütün yollar sana çıkardı ansızın ve senle dolardı kağıtlar, güneş doğardı
Ben, yok olurdum.
]
KİTAP İZLERİ
Dünyadan Aşağı
Gaye Boralıoğlu
Kendini Aklama Sanatı Üzerine Bir Roman Gaye Boralıoğlu’nun "Dünyadan Aşağı"sı, okuru modern bir anti-kahramanın çarpık zihin labirentlerinde dolaştırarak hakikat, hafıza ve riyakarlık üzerine cesur bir
İncelemeyi Oku
