Hemzemin

en seriniydi gecenin
oda,gece kadar siyatı
bir sigara,tütün.
bir kadeh şarap ve mattı
özlemek ayıpsa ayıp,özlüyorum işte
düşlüyorum
kelimenin biri bin para
kafiyeninse sonu yok
alkole mütakip defnoluyor sessizlik
aydan mı yoksa aşktan mı düştü yine kalem kağıda bilemiyorum
yazıyoum öylesine,ölesiye
ama sana bu gece,
yalnız sana...
kağıdın yetmeyeceği,kalemin yetişmyeceği,
asla dinmeyeceğine haykırışın,
sesin
sensin...
sebepsiz gelene sebepsiz çıkışlar diğer kapıdandı
''keşke gitmesendi hiç'' diyeceğim hiç aklıma gelmezdi
harman gün batımının bir az şekerli kahvesi
çalakalem bir aşkın aruz telvesiydin
beyhude satırların anlamsız çabası belki
belki sadece bir yudum oksijen talebi duvarların mengenesinde
ya da sadece bir tür doku örneği almak benimkisi
bildiğim en güzel tümörden,iyileşmesi imkansız
imkansız olması ise en iyisi