Kırmızıya bulandı,
yaşadığın Dünyanın yüzü.
Damarları çatladı,
bildiğin bütün masalların
ve bütün pembe bulutların.
Öfkeden kudurmuş insan sesleri doluştu,
göz bebeklerine korkulu.
Ve senin salıncaklarına sıçradı,
yeşil yerine beton kokusu....
