Saraycığın tahta penceresi...
Koyardım yanağımı omzuna,kıymıkların canımı acıtsada...
Seyrederim pınarbaşını,seyrederim ondört yaşımı...
Çocuksu heycanlarım,umutlarım
Daha kirletilmeye vakit bulmamış aşkım,arkadaşlıklarım...
Fosforlu,yaldızlı harflerle adını yazdığım bmx bisikletim
Okuldan eve dönüşte hayallerimi düşleyen elini tutma ihtimalim...
Gözündeki yeşille büyüceğimi düşleyen bir çocuktum
Yeşille değil,karalarla büyüdüm
İşte buydu benimde korktuğum...
Şimdi terminalde
Aynı zamanda aynı mekanda bulunan
İki yabancı yolcu gibiyiz...
Sen giden yolcu katındasın
Ben gelen yolcu...
Anladım'ki Kalmadı artık ondört yaşın umudu.
Acıtıyor şimdi eski dair herşey
Senin,eski dostlarımın yokluğu...
