yetsin candaki bölünüş
odağa emrediyorum ruhu
ilk şaşkınlığın evine
kıyıyla dövüşe duran dalgayı
derinliğine emrediyorum
ve sakınsın üreten hizmetinden
ya da bilsin el kol vermeden sunabilmeyi
sen şahları hey şaşkınların
dinlendir soluğunu da yer tut şaşkınlar elinden
orada sana doğru söyleyene söyle de
ölmeyiver bir güncük te
ki
zamanı ayrı gözlerin içine düşmez suretin
ilencin yakmaz otlarını