Hani diyorum ben en güzel aşk elbisemi giyinmişken çıksan karşıma,
şaşkınlıktan dona-kalsam.
Yüreğimde çiçekler açsa, hani olur ya belki dayanamaz da gelirsin ardımdan.
Sebepsiz gittin yarim ve sebepsiz yalanlar attın ortaya.
Bu iş burda biter mi sandın, diner mi sandın içimdeki fırtına.
Sen yeni sahilleri uğrak ederken kendine;
demir attığın her limanda gökgürültüsü kadar acı çektireceğim sana.
Sebepsiz...!
