"Yazarlar, ölümsüzlük arayan sineklerdir; editörler ise sineklik." - Dorothy Parker"

yazı resim

Sen giderken gözlerim ıslak ıslak baktı ardından

Bir çocuk edasıyla hıçkırarak ağladım hiç utanmadan

Diz çöktüm başladım toprağı karıştırmaya

Gözyaşlarım hasretinin tomurcuğunu ekiyordu

Hiç dönmeyecek senin hayalini çiziyordu...

Ansızın vurulup; ölüp, bitmek buymuş meğer

Ölümün en ürkütücü halini yaşattın ya sen bana

Ama sen hep mutlu kal ağlama hiç bir zaman...

Hayır hayır sana kötü söz söyleyemem ben

Aşkımı yaşadığım sana asla ihanet edemem

Bırak benim sözlerim eksik kalsın

Ben seni sen olmadan da sevmeye devam ederim...

Bırak acılarım bende kalsın

Ben geceye inat özlemime güneşi de yüklerim...

Sevgi Demirdelen

KİTAP İZLERİ

Kapak Kızı

Ayfer Tunç

Ayfer Tunç’un "Kapak Kızı" Romanı: Çıplaklığın Katmanları ve Toplumsal Yüzleşme Ayfer Tunç’un ilk olarak 1992’de yayımlanan ve daha sonra "zemin aynı zemin, inşa aynı inşa"
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön