Sana gerçeğim ol dedim; düşüm oldun
Zamansız bir mutluluğun koynunda gizliydin oysa
Yenilmişliğimin arkasından gelen armağanımdın
Renkli rüyalarla süslerdi umutlarım gecelerimi
Sen geldin umutlarım bir bir tükendi…
* * *
Varlığını hissedipte sana uzak olmak
Ne zor imiş meğer
Oysa o kadar yakınsın ki varlığıma…
Sana ;
“Sebebim ol “
“Nefesim ol” dedim
Sen başlamadan yenilmişliği kabul ettin…
* * *
Oysa Aşk
Aşk’ a umut beslermiş yaşanırsa
Sevda özlem duymakmış yokluğunda
Vur çek hadi
Vur bana
Vur Aşk’a
Hangi vuslat
Hangi ayrılık sahnesi bu kadar acıtır insan yüreğini
Ve hangi sevdaya acı ağır yüklenir bu kadar…
* * *
Sana gerçeğim ol dedim ; düşüm oldun
Zamansız gelişinde gizliydi umutsuzluğun kapımızı çalacağı
Her zaman her dakika umut yeşermez ki insan yüreğinde
Anlamalıydım o gözlerindeki korkuyu, yenilmişliği
Sadece bir an için gözlerine aldanmışım…
* * *
Sevda uzaktan da sevmekse eğer
Ve varlığını hissederek dokunamadan büyütmekse içinde
Şişenin dibini görmeden içmekse ve kadehi senin şerefine
Senin mutluluğuna kaldırmaksa geceleri
İstemem seni
İstemem varlığını
Aşk’a ağır yüklendi aşk…
* * *
Sana gerçeğim ol dedim; düşüm oldun
Hırçın bir rüzgarın savurduğu yorgun bir aşıktın
Yaralı bir sevdanın simgesi gibi parlıyordun gökyüzünde
Aşk’a dair ne varsa içimde ve her neyse Aşk
Sana onu anlatamadım….
* * *
Oysa karşılıklı içecektik seninle
Kadehlerimizde aşkı karşılayacaktık
Sevdaya mutluluk katacaktık
Mezemiz varlığımız olacaktı
Ehh bir de hoş sohbetimiz…
Zaman akacaktı geceye
Ve gece biterken gün doğacaktı seninle…
Olmadı
Yapamadı(n)k , beceremedi(n)k aşkı yaşamayı…
* * *
Sana gerçeğim ol dedim; düşüm oldum
Yarım kalmışlığımla yazıyorum sana bu satırları sevgili
Yaşanacak her ne varsa gizinde (gizimizde)
Sonsuzluğa karıştı , geceye boyandı
Yine de teşekkür ederim
Teşekkür ederim sevgili
Bana Aşk’ın ilahi bir his olduğunu hatırlattığın için…
Sevgi Demirdelen
Ocak/2008/İZMİR
