sende var olan tüm yitik karanlıklar
sende biten hüzün, beklenen ufuklar
ufuklar boyu yalnızlıklar
ve serseriyken ölesiye
atıp ellerimi cebime
bir öfke, bin nefretle
vurdum kendimi uykusuzluğuna
hiç gelmeyen sabahlarına
sanki seni söylüyordu tüm şarkılar
sanki senden bahsediyordu herkes bana
yoktu hiçbirşeyin anlamı
yoktu değeri yokluğunla eşdeğer
hiçbir acı, hiçbir keder
yok sana Seni Seviyorumlarımın
ucu, bucağı, sınır tanıyacağı
atıp ellerimi cebime
vurdum kendimi yollara
sende var olan tüm yitk karanlıklara
sende biten hüzün ve beklenen ufuklara...
Sende Biten Hüzün
vurdum kendimi uykusuzluğuna hiç gelmeyen sabahlarına...